Swartland

‘Het zwarte land’ (die Swartland) noemde Jan van Riebeek dit gebied, dat zijn naam kreeg door het renosterbos, een inheemse plant die het landschap na regen (vooral in de winter) zwart kleurt. Dit ruige, nog steeds wat afgelegen gebied, is nu een van de meest dynamische van de Zuid-Afrikaanse wijnbouw. Vanaf het begin van het nieuwe millenium werd Swartland het gebied van de nieuwe wijnen van Zuid-Afrika, geïnspireerd door oude stokken chenin blanc, cinsault, syrah etc. Swartland (10.087 ha) grenst aan de oostkant aan Wellington, Tulbagh en Paarl en eindigt aan de Westkust. Het is een vrij warm gebied waar druiven die ook goed gedijen in de Languedoc zich prima thuis voelen.